How to stay motivated
Doğrusunu söylemek gerekirse bu hafta bir post yazmanın doğru olup-olmadığın baya düşündüm. Hepimiz Ukrayna ve Rusya arasındaki savaşı takip ediyoruz: Ukraynalılar için insanın içi sızlıyor, bir taraftan Rusya gerçekten nükleer savaşa dönermi düşüncesi var, derken Belarus gerçekten Rusya ile birleşme sorusu, akabinde hemen gerçekten bir üçüncü Dünya Harbi olurmu sorusu var, bununla beraber dünya ekonomisi ne olacak düşüncesi, ve tabikide global pandemiyi unutamıyoruz. Ama derken Mart ayı için düşündüğüm konuların üzerinden geçerken aslında “zor zamanlarda motivasyonunu korumadan” daha doğru bir konu olmadığını fark ettim.
Hepimiz dünya çapındaki olayları büyük bir endişe ile seyrediyoruz, ve seyrederken tabikide dünya ekonomisi ne hale gidecek, iste-isteme biz (ülke olarak) savaşa dahil olacak mıyız sorusu kafamızda dönüyor. Bunun üzerinde şahsi hayat problemlerimiz yok olmuyor tabikide - insan kendini sorguluyor: hayatım istediğim şekilde ilerliyor mu, hedeflerime ulaşıyor muyum, geride mi kaldım? Tüm bu sorular aklı başında bir insanı felç etmeye ve ‘ben ne için gayret gösteriyorum’ diye kendini sorgulamaya yeter. Ama bu şekilde düşünüp, donarak kalmanın bir çözüm olduğunu düşünmüyorum.
Bu zor günlerde kendimi nasıl motive etmeye çalışıyorum, sizlerle paylaşmak istedim… Öncelikle seni ne zorluyor onu netleştir, ve bu durumu değiştirmek için aktif olarak birşey yapman mümkün mü? Çoğunlukla küçük adımlarla başlamak en akıllısı oluyor (ne de olsa her küçük adım toplanınca baya bir fark yaratıyor). Mesela seni ne mutlu ediyor (bir anlıkta olsa) - kendine çiçek almak mı, müzik mi, yemek yapmak mı, spora gitmek mi - bu neyse önce ona odaklan. Kendini iyi hissetmek herşeyin başında - sen iyi ol ki, istediğin değişiklikleri gerçekleştir (bu ister şahsi hayatında bir değişiklik, veya daha büyük bir değişiklik olsun). Yakınındaki ve güvendiğin insanlardan destek al - ailen, arkadaşların, özel bir kişi, kim olursa olsun. Doğrusunu söylemek gerekirse bende çok kolay yardım isteyebilen bir kişi değilim ama hepimizin zaman zaman hepimizin bir desteğe ve yaslanacak bir omuza ihtiyacımız var.
Hedeflerine odaklan. Mesela hedeflerini yazıp, görselleştirip önünde olunca daha çok etkili olduğunu düşünüyorum. Ne de olsa hedeflerin hep önünde olunca kaytarması daha zor oluyor. Ve en önemli unsurlardan biri esnek olabilmek. Bu demek değil ki iki dakikada bir fikrini değiştir (ki bunu yapmakta hepimiz serbestiz) ama önüne çıkan her tümsekte pes etme, etrafından geçmenin yolunu bul. Çünkü istediğimiz ve belirlediğimiz hedeflerimizin bir sebebi var, ve her zorluğa rağmen o hedefimize ulaştığımız zamanki hissiyat paha biçilemez. Şunu da düşün o önümüze çıkan her tümsek bize yeni şeyler katıp sonrasında çok güzel birer hikaye oluyor.
Onun için sinirini bozma, ve yıkılma. Tüm sıkıntıların karşısında göğsünü ger ve dimdik dur. Tüm bu zorlukların üstesinden geldiğimiz zaman daha bile kuvvetli ve dayanıklı olacağız. Bizi daha güzel günlerin beklediğine içten inanıyorum.
To be honest, I wasn’t sure if it’s appropriate to post anything this week with the way things are going in the world. We’re all worried about the war between Ukraine & Russia, hurting for the Ukranians, concerned if Russia will really go nuclear, what will happen if Belarus joins in on the fighting, will there really be a third World War, what will the global economy be like next week (not next year but literally next week) and let’s not forget the ongoing COVID pandemic. But then I was going through my plans for March and what topics I wanted to focus on and to be honest I felt moved to write this week after everything because to be honest - the concept of “how to stay motivated in difficult times” seemed apt - especially now.
We’re all worried about what’s going on globally, how could we not when it might mean a global economic recession / crash, or potentially being swept into the conflict. Then there are the personal issues, how is my life going - am I meeting my goals, am I behind? All of this is enough to paralyze any sane person into a full blown panic attack and go “what’s even the point.” But I don’t think it’s ever a solution to just stop.
So here is how I’m trying to stay sane and stay motivated… First look at what is it that’s bogging you down, and is there anything that you can actively do? Sometimes it helps to start with small steps (because they really do add up at the end). Start with what makes you smile; be it buying a bouquet of flowers, listening to music, cooking, sports and first focus on that. You have to feel good to push through and bring about change (be it on a personal level or world-changing effect). Lean on those whom you trust - is it family, is it friends, or is it a significant other. This is something I struggle with myself - I don’t easily ask for help, but we all need help and a shoulder to lean on from time to time (and there is nothing wrong with that).
Then focus on your goals - I find it helps to write it down, visualize it and keep it in front of you. You can’t ignore what’s right in front of you everyday. And most importantly be flexible! I’m not saying keep changing your mind (though you’re most certainly free to do that too) but don’t let any hurdle stall you - find your way around it. Because we all have our goals for a reason and it’s an incredible feeling to actually achieve it at the end. Makes all of the hurdles along the way worth it (each becoming a learning experience), and let’s face it some of those hurdles make for great stories later on.
So keep your chin up, and keep smiling at the face of adversity, in whatever shape and form that may be. We’re stronger for it once we overcome it - so whatever happens, keep pushing through until you reach where you want to be. I really do believe that brighter days are just up ahead.
