feeling a bit stuck?
Son zamanlarda kendimi hep aynı yerdeymişim gibi hissediyorum. Sanki bir türlü ilerleyemiyorum veya yaptığım hiç bir şey, bir şey yapmış gibi hissettirmiyor. Daha öncesinde motive olmak, ve motivasyonu korumak hakkında bir post hazırlamıştım. Belki biraz motivasyon eksikliği ama genel olarak “daha çok” bir şeyler yapmam gerekiyor gibi hissediyorum. Bu blogda sizlerle hep dürüst davrandım, ve bu nedenle bu aralar hissettiğim kaygılarıda sizinle paylaşmam gerektiğini düşünüyorum. Bazı günler “ben ne yapıyorum”, “yaptıklarım doğru mu” diye kendimi sorguluyorum - konu fark etmiyor… ister iş ile ilgili olsun ister ilişkiler hakkında. Ama bu aralar şunu keşfettim ki kendini sorgulamak ile bir çıkmaza girmek verimli olmuyor. Yolumu yeniden belirleyip istediğim yere ulaşmak için elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Bununla beraber sizlerle nelere odaklanıyorum paylaşmak isterim.
Öncelikle belki çocuk oyunu diyeceksiniz ama yeni bir ayın başlangıcı ile “yeni başlangıçlar” diyerek kendimi yeniden motive etmeye çalışıyorum. Geçen ayı geçtiğimiz ayda bırakıp, baştan başlamak için güzel bir nokta diye düşünüyorum. Bu yenilikle beraber neden bu şekilde hissettiğimi netleştirmeye çalışıyorum: ben neden tatminsiz hissediyorum, veya ben tam ne istiyorum.
Derken esas sıradaki aşamada biraz tıkanıyorum: kendimi buradan çıkartmak için bir plan yapmak gerekiyor. Normalde ben çok güzel plan yapabilirim, ama bu aralar biraz hedefime ulaşmak için almam gereken adımları belirlemekte zorlanıyorum. Her ne kadar burada biraz güçlük çeksemde kendimi zorluyorum ve en önemlisi planlarımı yazıyorum. Garip bir şey belki ama aklında tutunca unutması çok kolay oluyor, ama yazınca birden bire o plan gerçekleşiyor.
Sonrasında belki en zor kısmı ama planı yazdıktan sonra esas o planı gerçekleştirmeye geliyor. Bu aşamada pasif agresif olması hem o kadar kolay hemde bir o kadar yapmamamız gereken bir adım. Özellikle kendimizi “tıkanmış” gibi hissettiğimizde “ay bugün bununla uğraşamam” demesi çok kolay. Halbuki özellikle kendimizi o şekilde hissettiğimizde kalkıp bir şeyler yapmak bizi katbekat daha iyi hissettirecek. Aktif bir şekilde kendimizi planımıza uymaya çalıştıkça bu “tıkanmış” hissiyatından kurtarabileceğiz. Ufakta olsa bir harekette bulundukça yerimizde saymıyor olacağız.
Ama bu arada (ve özellikle başlangıç aşamasında) bana ne iyi geliyorsa biraz onlara odaklanmaya çalışıyorum. Bu aralar yoga yapmaya yeniden başladım, veya gitmek istediğim ama hep ertelediğim yerlere gitmeye başlayacağım. Sizlerde arada sırada “tıkanmış” veya yerinde sayıyor gibi hissediyorsanız umarım bu post biraz yardımcı olmuştur.
Lately I’ve been feeling like I’m stuck in place. Unable to move forward or do anything that feels like I’m doing something. I’ve talked about staying motivated before, and maybe it’s partly losing a bit of motivation or just generally feeling of “I should be doing more.” As I’ve always been honest with you on this blog, I thought I can’t shy away from sharing this unsure part of myself with you either. Sure there are days where I question what I’m doing, or if I’m doing it right - whatever the topic may be… Be it work or relationships. But it’s important not to get stuck in questioning oneself. While I’ve been struggling with finding my path again these past few weeks, I’m working actively to get to where I want to be. And with that I thought to share with you what I’m doing to get back to a place where I’m content.
It may be a child's trick but I’m using the beginning of a new month to motivate myself and push towards a “new beginning” mindset. A fresh month to wipe the slate clean and start over again. With this fresh start I’m taking stock of why I’m feeling this way (and being as frank with myself as possible): what is making me feel unsatisfied, what do I want.
The next part I’m still struggling with is to make a plan. While I’m generally great at making plans I’m having a hard time trying to figure out what my next steps should be. Trying to see what I need to do to get to where I want to be, but I’m pushing myself. Writing it down to make it more real and less nebulous by just thinking about it.
Then maybe the hardest part is to be actively doing the plan that you set out for yourself. This is the one part where it’s the easiest to be passive aggressive and yet the one part we can’t afford to - especially if we really want to get ourselves out of this rut. It’s so easy to say “oh I’ll do it tomorrow” when you’re feeling a little bit off, but actually you feel so much better by doing whatever the “it” may be when you are feeling a bit off. And by actively pushing ourselves, only then can we get ourselves to stop feeling like we’re stuck. Because as small as any action we may take - the moment you take action is the moment where you start to move forward.
And in the meantime, I’m trying to find things that make me feel good. Whether that’s getting back to yoga, or exploring places that I haven’t been to. So if there is anyone that’s been feeling a bit stuck lately, I hope this helps.
